Cechy psychiczne by bolo

BOLO

CECHY PSYCHICZNE:

Psychologia sportu jest wyspecjalizowanym działem psychologii, którego głównym zadaniem jest zajmowanie się kontrolą i oceną skutku treningu oraz walki sportowej w sferze psychicznej. Psychologia sportu ma do rozwiązania wiele ważnych problemów związanych racjonalizacją rekrutacji i wyboru młodzieży do sportu, uczestnictwem w procesie treningu, a wreszcie także z procesami psychicznymi towarzyszącymi ludziom odchodzącym ze sportu.

1). Motywacja.

Do roli pierwszorzędnego znaczenia urosło badanie zainteresowań i aspiracji młodych sportowców, albo tych, którzy chcą nimi być. Są to podstawowe czynniki motywujące osiąganie wyniku sportowego. Badania te ograniczają się do stwierdzenia faktów, ale równocześnie ustalają metody, formy i środki do ich ukształtowania. Inne będą czynniki w szkoleniu młodzieży, a inne u dorosłych. W stosunku do dzieci i młodzieży, w miarę wzrastania ich poziomu sportowego i aspiracji działania powinny zmierzać w kierunku zorganizowania racjonalnie pojętego współzawodnictwa. Wobec dorosłych sportowców, w miarę zmniejszania się zainteresowania współzawodnictwem, podejmowane jest poszukiwanie innych sposobów mobilizacji do uzyskania jeszcze lepszych wyników. Może to być określenie dla innych wyższych, ponadsportowych celów, jak np. patriotyzmu – przy reprezentowaniu barw narodowych, zwiększenie więzi ze środowiskiem, czyli też stawianie ich za wzór młodzieży itp. Poznanie motywów jakie kierują zawodnikiem jest bardzo istotne przy ustalaniu dla niego indywidualnych zadań.

2).Cechy woli.

Do najważniejszych cech woli psycholodzy sportu zaliczają chęć stałego utrzymywania higienicznego trybu życia. Doświadczony zawodnik zdaje sobie sprawę z tego że, picie alkoholu i palenie tytoniu wpływają niekorzystnie na wyniki sportowe. Świadczy to o braku woli w przeciwstawianiu się tym niekorzystnym nawykom, mimo przekonania o ich szkodliwości. Jeszcze ważniejszą cechą jest zdyscyplinowanie zawodnika, ułatwiające mu wykonywanie wszystkich zadań postawionych przez trenera. Nie mniej ważna jest wiara we własne siły, płynąca z pewności, że zawodnik jest dobrze, wszechstronnie przygotowany oraz nieustępliwość i wykazywanie maksimum wysiłku w treningu i w zawodach. W ukształtowaniu cech woli pomaga także zawodnikowi realnie wytyczony przez trenera plan rozwoju. Zawodnicy o nieco niższym poziomie technicznym dzięki dobremu przygotowaniu wolicjonalnemu są w stanie odnosić zwycięstwa nad lepiej przygotowanymi fizycznie, ale o słabszej odporności psychicznej. Podstawowe cechy woli to: wytrwałe dążenie do celu, inicjatywa i samodzielność, zdecydowanie i odwaga, wytrzymałość i upór, stanowczość i opanowanie nad sobą.

3). Stany emocjonalne.

Są zawodnicy wykazujący zainteresowania i aspiracje sportowe, o wysokim poziomie intelektualnym, pracowici i mający wszystkie pożądane w sporcie cechy woli, a także wszystkie predyspozycje psychomotoryczne, którzy nie uzyskują przewidzianych wyników sportowych. Podlegają oni bowiem stanom emocjonalnym, które decydują o obniżeniu możliwości uzyskanych w czasie treningu. Badania wykazały, że główne źródła dodatnich doznań emocjonalnych to odniesione zwycięstwo (46% badanych) i wzrost poziomu sportowego (9,9%). Ujemne doznania emocjonalne wynikają z niezawinionych porażek (47% badanych), nieporozumień z trenerem lub grupą (13, 1%), tendencyjnego sędziowania (21%) i źle prowadzonego treningu (5,1%). 6,1% badanych nie odczuwało ujemnych doznań emocjonalnych. Jak z tego wynika, podstawowym źródłem stanów emocjonalnych są zawody sportowe.

W takim aspekcie wielkiej wagi nabiera problem tzw. stanów przedstartowych. Regulowanie stanów przedstartowych wymaga od trenera i jego współpracowników (lekarz, psycholog), indywidualnej pracy z zawodnikiem. Można także samemu w sposób świadomy regulować stany emocjonalne. Do głównych elementów świadomej regulacji zaliczyć należy:

świadome kierowanie przez sportowca swoimi stanami emocjonalnymi jak np. hamowanie uczucia strachu, gniewu itd.

Zmiana stanów emocjonalnych za pomocą regulowanych ruchów np. szybkość wykonywanych ćwiczeń w rozgrzewce przed zawodami, w zależności od stanu emocjonalnego,

specjalne rodzaje masażu pobudzającego lub uspokajającego.

dodawanie sobie otuchy, pocieszanie, dawanie nakazu itp.

zmniejszanie ukierunkowania i treści myśli, np. próba uwolnienia się od myśli o porażce lub łatwym zwycięstwie

zmienianie kierunku koncentracji uwagi z czekających zawodnika zawodów na inne elementy (film, książka itp.)\

wzmacnianie wiary we własne siły.

twojtyp

Bardzo ważny temat poruszyłeś